środa, 29 kwietnia 2015

VII Ogólnopolski Zlot Mustangów

25 kwietnia 2015r w Toruniu - (prawie) moim mieście - odbył się tytułowy zlot mustangów.
Wielką fanką samochodów nie jestem, ale fajnie czasami móc popatrzeć na dobre auta.



Może to kwestia wieku, a może upodobań, ale zakochałam się w tych starszych modelach.
Mimo, że wiekowe z nich samochody, to czuć było tą duszę, klimat :-)
Bez zbędnych pogaduszek, pokażę Wam trochę zdjęć z soboty. Taki ze mnie fotograf ;-)
Powiększajcie sobie zdjęcia.











czwartek, 16 kwietnia 2015

O wyjeździe studyjnym

Jak wiecie (albo i nie) za ok 2,5 miesiąca kończę studia.

Oczywiście jeśli zdam wszystkie egzaminy, napiszę i obronię prace mgr :-)
Dlatego też tak bardzo ucieszył mnie dzisiejszy wyjazd studyjny. Mimo, że wolę jednak pracę z dorosłymi.

Tak naprawdę była to pierwsza i ostatnia taka "wycieczka", spory kawałek od domu. 

Tak więc dzisiaj, w ramach naszych zajęć specjalizacyjnych z autyzmu, pojechaliśmy do Pobiedzisk. 
Miejscowość ta znajduje się między Toruniem, a Poznaniem (bliżej tego drugiego).

Mieści się tam żłobek, przedszkole oraz szkoła podstawowa (klasy 1-3), 
gdzie pracuje się metodą Marii Montessori. 





Metoda ta kładzie nacisk na swobodny rozwój dzieci. Przeciwstawia się systemowi szkolnemu, tłumiącemu aktywność dzieci, którego symbolem była dla Marii Montessori „szkolna ławka”. Montessori uważała, że głównym zadaniem pedagogiki jest wspieranie spontaniczności i twórczości dzieci, umożliwianie im wszechstronnego rozwoju fizycznego, duchowego, kulturowego i społecznego. Odkryła także zjawisko polaryzacji uwagi u dzieci. W 1907 otworzyła przedszkole Casa dei Bambini (pol. Dom Dzieci).

Zarówno dla mnie, jak i moich koleżanek, metoda jest zgoła inna niż ta, o której od zawsze
nam mówiono, której nas zwyczajnie uczono przez te 5 lat studiów. 

Nauczyciel ma być tylko i wyłącznie "cieniem", nie ma wyręczać dziecka. I tutaj przykład z przedszkola: w grupie 3-4-latków np dzieci same przygotowują sobie posiłki (nawet jeśli jest to jajecznica), nakładają je sobie na talerze, a po posiłku zupełnie same sprzątają. Na oko 3-letnia dziewczynka po zjedzeniu śniadania, wstała od stołu, wyrzuciła do kosza resztki jedzenia, odkręciła wodę, nalała płynu do mycia naczyń na gąbkę i umyła talerz. Ja wiem, że to w niektórych domach może być zupełnie normalna, oczywista sprawa. Jednak po pierwsze to NIE JEST dom, a po drugie jej nikt nie powiedział, że ma to zrobić, nikt nie pomógł. Ona wszystko zrobiła sama. Na tym też polega m.in. pedagogika Montessori. 

Było to bardzo ciekawe doświadczenie, mimo, że raczej żadna z nas nie była tak do końca przekonana, że chciałaby pracować w takiej placówce. To tak dosadnie mówiąc "nie nasza pedagogika", coś innego, może nawet niezwykłego, ale na pewno interesującego.

Pokażę Wam małe porównanie pedagogiki Montessori i tej tradycyjnej, konwencjonalnej.

PEDAGOGIKA
MONTESSORI
PEDAGOGIKA
KONWENCJONALNA
Dziecko samo wybiera materiał do pracy
Nauczyciel ustala plan zajęć
Uporządkowane otoczenie
Dowolność ustawienia
Rozpoznawanie faz wrażliwości każdego dziecka
Dzieci traktowane zależnie od wieku
Nauczyciel zwraca się do dziecka
Nauczyciel zwraca się do grupy
Możliwość wyboru  miejsca, czasu, rodzaju pracy
Wyznaczone miejsce do pracy
Otoczenie skłania do działania
Nauczyciel stymuluje do działania
Samodoskonalenie za pomocą materiału z kontrolą błędu
Motywowanie za pomocą kar i nagród



Ale największym hitem naszego wyjazdu był WIESŁAW :-)
Jest to kot dyrektora placówki, który chodzi sobie po całym terenie i pragnie miziania.
Rzecz jasna, zrobiłyśmy kocurkowi całą sesję zdjęciową :)



niedziela, 12 kwietnia 2015

Emporium po raz drugi, a nawet trzeci

 O toruńskim Emporium już pisałam przy okazji moich pierwszych zakupów tam.
Miejsce to odwiedzam regularnie co 2 miesiące. I wciąż mnie czymś zaskakuje.
Po świętach postanowiłam uzupełnić zapasy moich pocztówek. Trochę poszalałam :-)

Wystarczyło jedno spojrzenie na stojaki z pocztówkami i już czułam, że jestem w raju!
Trafiłam na "świeżynki". Te poprzednie też były piękne, ale te najnowsze - cuudoo :-)
Najchętniej zabrałabym ze sobą wszystkie wzory, ale wtedy raczej bym zbankrutowała.
Wybór jest niesamowity, aż nie mogłam zdecydować, które pojadą ze mną.

Oczywiście pan sprzedawca od samego progu zaczął miłą pogawędkę.
Podobno od 3 tygodni nie było nikogo z postcrossingu. Ja byłam pierwsza :)
Porozmawialiśmy o nowościach, o kolejnej dostawie i już ostrzę ząbki na czerwcowe zakupy.

(Po kliknięciu zdjęcia będą większe)






środa, 8 kwietnia 2015

"Chcę do jedynego miejsca na ziemi ..."

Mimo mojego hobby, którym jest postcrossing, nie jestem typem podróżnika.
Chociaż nie raz obiecuję sobie, że pozwiedzam trochę miejsc.
Jak zwykle nie wychodzi, ciągle jest coś ważniejszego.
Ale nadal wierzę, że jeszcze uda mi się spełnić daną sobie samej obietnicę :-)

Są jednak takie małe, przytulne zakątki, które udało mi się
 zobaczyć i myślę, że mogę je Wam pokazać. Oczywiście nie będzie to Toruń,
bo nikt tak cudownie nie opowie Wam o zakątkach Torunia jak nasza Sawatka :-) 
Ja pokażę Wam "moją okolicę". 


Trafiłam tam zupełnie przypadkiem dzięki fundacji, w której pomagałam.
11 maja 2014r odbywał się tam koncert Steve'a Kindlera. 
Moje zdjęcia nie oddają do końca uroku tego miejsca, ale wciskając napis "SZAFARNIA", 
zostaniecie przeniesieni na stronę Ośrodka Chopinowskiego w Szafarni.
Znajduje się tam również galeria zdjęć. O wiele ładniejsza niż te moje :-)

P.S. Klikać w zdjęcia, a będą większe i wyraźniejsze !!!
P.S.1. Co do mojej mordki - taaaak, byłam ruda! Ale już nie jestem :-P


                  
           






piątek, 3 kwietnia 2015

Kilka wymian i niespodzianek :)

Zaniedbuję bloga i mam tego pełną świadomość.
Dlatego jak na zmiłowanie czasami czekam na połowę i koniec miesiąca 
żeby móc Wam pokazać moje zdobycze pocztówkowe :-)

W marcu przydarzyło mi się kilka ciekawych wymian zarówno z osobami z Polski jak i spoza niej. Każda kartka cieszy bardzo szczególnie w okresie pocztówkowej posuchy :-)


Na początek pokażę Wam kartkę jeszcze z grudnia, taką typowo świąteczną.
Przywędrowała do mnie z Łodzi od mojej pingerowej koleżanki, z którą 
od kilku lat utrzymujemy kontakt zarówno listowy jak i sms-owy.



Na facebooku powstała grupa, gdzie wymieniamy się tagami.
I tak w swojej skrzynce znalazłam pocztówkę z Wrocławia od Gosi
oraz z Łodzi od Kingi. Baaardzooo Wam dziękuję :-*




Od dziewczyny, która uwielbia wszelkiego rodzaju latarnie morskie oraz wiatraki, w ramach 
wymiany, otrzymałam również kilka pocztówek z kotami. Ale nie tylko :-)



Na sam koniec zostawiłam sobie wymianę międzynarodową.
Kilka dni temu w mojej skrzynce pocztowej znalazły się pocztówki z Francji :-)




A żeby zakończyć ciepłym, wręcz egzotycznym akcentem - moja perełka !!!